Alimenty są regularnym i obligatoryjnym świadczeniem na rzecz osób fizycznych , do którego to są zobowiązane inne osoby fizyczne. Nazwa alimenty swoje źródło znajduje w łacińskim słowie alimentum – oznaczającym pokarm,

Zgodnie z prawem polskim obowiązek świadczenie alimentacyjnego wynika z :

-Pokrewieństwa

-Powinowactwa

-Małżeństwa

Obowiązek alimentacyjny może występować w zależności od przypadku i stanu faktycznego sprawy,  a zobowiązanymi  do jego świadczenia mogą być:

Rodzice wobec dzieci, dzieci wobec rodziców, małżonek w stosunku do małżonka w czasie trwania związku małżeńskiego oraz ex małżonek wobec byłego małżonka, krewni w lini bocznej wobec siebie (rodzeństwo).

Obowiązek alimentacji może powstać również pomiędzy powinowatymi, ale tylko wówczas, gdy żądanie alimentów odpowiada zasadom współżycia społecznego. I tak mąż matki (ojczym) lub żona ojca (macocha) mogą żądać od dziecka alimentów, jeżeli przyczynili się do jego wychowania i utrzymania.

W zależności od istnienia określonych przesłanek, alimenty można obniżyć lub podwyższyć.

Warto dodać, iż  zgodnie z art.209 Kodeksu Karnego – uporczywe uchylanie się od ciążącego obowiązku alimentacji i narażenie przez to osoby uprawnionej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych jest przestępstwem.

Akt oskarżenie jest pismem procesowym wnoszonym do sądu w postępowaniu karnym przez uprawniony podmiot, w którym domaga się on od sądu wydania orzeczenia o winie i karze lub środkach karnych wobec osoby wskazanej w tym piśmie.

Podmiotem uprawnionym do wniesienia aktu oskarżenia jest co do zasady osoba mająca uprawnienia do występowania przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego, czasami pokrzywdzony lub osoba jemu najbliższa jako oskarżyciel prywatny.

Jeżeli zostaną spełnione określone przesłanki, akt oskarżenia przed sądem obok lub zamiast oskarżyciela publicznego może popierać oskarżyciel posiłkowy.

Oskarżycielem publicznym jest co do zasady prokurator. Oskarżycielem publicznym może też być m.in. Policja – w tym wypadku prokurator zatwierdza akt oskarżenia sporządzony przez Policję w dochodzeniu i wnosi go do sądu.

Oprócz aktu oskarżenia wnoszonego przez oskarżyciela publicznego można wyróżnić prywatny akt oskarżenia, wnoszony najczęściej przez pokrzywdzonego przy przestępstwach ściganych z oskarżenia prywatnego.

Cesja – Przelew (łac. cessio „dobrowolne ustąpienie”, stąd potoczne określenie „cesja”) to przeniesienie wierzytelności z majątku pierwotnego wierzyciela (zbywcy, cedenta) do majątku osoby trzeciej (nabywcy, cesjonariusza) na podstawie umowy zawartej między tymi osobami.

Darowizna jest określonym przez Kodeks Cywilny rodzajem umowy nazwanej, której celem jest nieodpłatne przysporzenie na rzecz obdarowanego korzyści przez darczyńcę kosztem jego majątku.

Inaczej mówiąc darowizną  jest nieodpłatne rozporządzenie swoim majątkiem na rzecz osób trzecich. Darowizny można dokonać tylko w trakcie życia darczyńcy. Przedmiotem darowizny mogą być zarówno rzeczy nieruchome (kosztowności, samochód ), pieniądze jak i nieruchomości. Forma dokonania darowizny zależy od jej przedmiotu, na przykład darowizna nieruchomości wymaga formy aktu notarialnego.

Szczególnym zagadnieniem jest wycofanie darowizny , którego nie zawsze można dokonać.

Polskie prawo reguluję darowiznę w dziale trzecim Kodeksu Cywilnego.

Po każdej ze stron darowizny może występować również kilka osób.

W trakcie początkowego etapu spadkobranie stwierdza się kto nabył spadek i w jakich ilościach. Przy następnym etapie ustalone udziały spadkowe podlegają podziałowi. Celem działu spadku jest dokonanie definitywnego podziału spadku i zniesienia współwłasności w spadku. Podziału spadku można dokonać u notariusza bądź za pomocą Sądu na zgodny wniosek stron lub w postępowaniu podziałowym, kiedy nie ma zgody stron i ustalonych proporcji, w których chcą one podzielić swój spadek. Dział spadku należy do najtrudniejszych i zazwyczaj najbardziej konfliktowych i problemowych momentów przy dzieleniu masy spadkowej.

Umowa majątkowa małżeńska jest potocznie zwana intercyzą.

Intercyza jest umową zawieraną pomiędzy małżonkami lub osobami, które zamierzają wstąpić w związek małżeński. Umowa ta prowadzi do wprowadzenia odmiennego aniżeli ustawowy majątkowego ustroju małżeńskiego. Jej zasady uregulowane są w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym.

Umowa majątkowa małżeńska (intercyza) musi być spisana w formie aktu notarialnego przed lub po zawarciu związku małżeńskiego.

Rodzaje intercyzy to:

umowa wyłączająca wspólność majątkową (wprowadzająca rozdzielność majątkową albo rozdzielność z wyrównaniem dorobków)

umowa rozszerzająca wspólność majątkową

umowa ograniczająca wspólność majątkową

umowa przywracająca wspólność ustawową

Wiele osób żyjących w związku małżeńskim, będących po rozwodzie lub posiadających dzieci w konkubinacie nie może polubownie i bez sporu ustalić możliwości kontaktowania się z własnymi dziećmi.

Instytucja uregulowania kontaktów z dzieckiem pozwala na ustalenie przez Sąd kto i w jakim czasie uprawniony jest do spędzania czasu i widywania się z własnymi dziećmi. Często jedno z rodziców nie zna swoich praw, które dają możliwość skutecznego domagania się swobodnego kontaktu z własnym dzieckiem, aby jego dobro wychowania w rodzinie jak i możliwość wychowania go osobiście przez każdego z rodziców stało się wyższą wartością niż spór między ojcem i matką.

Księgi wieczyste  to szczególnego rodzaju rejestr, który w swoich zbiorach przedstawia stan prawny nieruchomości. Rejestr Ksiąg wieczystych pozwala ustalić komu i jakie prawa przysługują do określonej nieruchomości.  Księgi wieczyste są prowadzone przez wydziały ksiąg wieczystych w Sądach Rejonowych właściwych według miejsca położenia nieruchomości „sądy wieczystoksięgowe”.

Księgi wieczyste cechuje tzw. Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych – oznacza ona, iż w razie niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze wieczystej, a rzeczywistym stanem prawnym nieruchomości, to treść księgi wieczystej rozstrzyga kto jest wpisany w księdze wieczystej.

Osoba podejrzana w polskim postępowaniu karnym to jego uczestnik definiowany w art. 71 § 1 k.p.k. jako osoba, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów (art. 313 § 1 k.p.k.) albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z rozpoczęciem przesłuchania w charakterze podejrzanego (zob. jednak art. 308 § 3 k.p.k.).

Przepisy kodeksowe w procedurze karnej, jeżeli posługują się określeniem „oskarżony” w znaczeniu ogólnym, stosuje się bezpośrednio także wobec podejrzanego (art. 71 § 3 k.p.k.).

Nie należy mylić podejrzanego z kodeksowym pojęciem osoby podejrzanej.

W polskim prawie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części(nazwa przedsiębiorstwa);

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości;

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

koncesje, licencje i zezwolenia;

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

tajemnice przedsiębiorstwa;

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Rozwód jest rozwiązaniem trwającego małżeństwa orzeczeniem Sądu. Rozwodu dokonać można na żądanie obojga małżonków lub jednego z nich. Możliwe jest przeprowadzenie rozwodu za zgodą obojga stron , wtedy postępowanie bywa krótsze niż w przypadku wykazywania winy, któregoś z małżonków lub w przypadku gdy jedno z nich nie godzi się na rozwiązanie węzła małżeńskiego.

Zgodnie z polskim prawem przesłanką rozwodu jest trwały i zupełny rozkład małżeństwa (Art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Ważne jest, iż mimo istnienia wszystkich przesłanek, które dopuszczają dokonanie rozwodu, nie można go udzielić, jeżeli z jego powodu ucierpiałoby dobro małoletnich dzieci lub jeżeli udzielenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (Art. 56 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Prawidłowa analiza stanu faktycznego i problemów między małżonkami pozwala postawić diagnozę jak przeprowadzić  Sądowe rozwiązanie małżeństwa. Ważne jest powołanie odpowiednich  wniosków dowodowych oraz sporządzenie Pozwu zawierającego w sobie wszystkie istotne elementy.

Rozwód w przypadku małżonków tworzących rodzinę z dziećmi to albo obowiązek pójścia na pewien kompromis, albo nieunikniona walka przed Sądem o dobro dziecka i prawo do kontaktów z nim, wspólnie zgromadzony majątek  oraz jego sprawiedliwy podział.

Separację dzielimy na faktyczna i formalną – orzeczoną przez Sąd.

Instytucja Separacji polega na uchyleniu wspólnoty małżeńskiej, w czasie jej trwania nie można wstępować w nowy związek małżeński. W polskim kodeksie rodzinnym i opiekuńczym normy dotyczące separacji są uregulowane w artykułach od 611 do 616 Kodeksu Rodzinnego i  Opiekuńczego.

Przesłanką separacji jest zupełny rozkład pożycia małżonków (lecz niejednocześnie trwały, albowiem jest to przesłanką orzeczenia rozwodu). Nie można jej udzielić, jeżeli z tego powodu ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci lub jeżeli udzielenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Separację można orzec na zgodny wniosek małżonków, gdy nie mają oni wspólnych małoletnich dzieci (sąd nie orzeka wówczas o winie rozkładu pożycia, lecz następują takie skutki, jakby żaden z małżonków nie ponosił winy).

Zasadniczo orzeczenie separacji wywołuje takie same skutki, jak orzeczenie rozwodu. Ważne jest, iż wskutek orzeczenia separacji ustaje wspólność majątkowa pomiędzy małżonkami, nie działa również domniemanie pochodzenia od męża matki dziecka urodzonego po upływie 300 dni od ustania separacji. W momencie zniesienia separacji  na wniosek dwóch stron jej skutki ustają. Aby Sąd wydał postanowienie o separacji, obowiązkowe jest przeprowadzenie rozprawy Sądowej.

To prawna forma współdziałania w celu zarobkowym co najmniej dwóch podmiotów w rozumieniu prawa cywilnego powstająca na skutek zawarcia właściwej umowy uregulowanej przepisami prawa handlowego (w Polsce ustawy Kodeks spółek handlowych). Rozróżniamy osobowe i kapitałowe spółki prawa handlowego.

spółki osobowe to: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa,spółka komandytowo-akcyjna,

spółki kapitałowe to:spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna.

Szkoda medyczna – szkoda medyczna jest pewnego rodzaju uszczerbkiem na zdrowiu powstałym w wyniku błędu medycznego.

Jeżeli doznali Państwo uszczerbku na zdrowiu powstałego w wyniku błędów medycznych lub zostali Państwo poszkodowani w wyniku źle przeprowadzonego zabiegu chirurgii plastycznej oferujemy pomoc w tym zakresie.

Testament jest rozporządzeniem swoim majątkiem na wypadek śmierci.

Testamenty i ich sporządzanie to szczególna Instytucja prawa spadkowego. Z uwagi na różnorodne praktyki testament może zostać sfałszowany ,podlegać unieważnieniu, dzięki niemu można powołać do spadku obce osoby, a także zmienić spadkobierców z ustawowych na testamentowych. Formy testamentów podlegają poddaniu ich szczególnym wymogom, aby mogły być ważne i skutecznie przekazywały wolę spadkodawcy. Testament można odwołać w każdej chwili w całości bądź części. W testamencie można  także z ważnych powodów, (które opisuje Kodeks Cywilny) wydziedziczyć spadkobierców ustawowych. Wydziedziczenie podlega rozpoznaniu przez Sąd i weryfikacji jego skuteczności.

Testament powinien być tłumaczony w sposób, który zapewnia możliwie najpełniejsze urzeczywistnienie woli spadkodawcy. W przypadku gdy testament można byłoby wytłumaczyć na kilka sposobów, oraz jego interpretacja nie jest jasna, należy przyjąć taką wykładnię, która pozwoli utrzymać rozporządzenia spadkodawcy w mocy i jednocześnie nadać im rozsądną treść.

Pamiętać należy, iż testament należy zgłosić w postępowaniu spadkowym lub przed notariuszem w celu chęci dokonania poświadczenia dziedziczenia.

Dla skutecznego zabezpieczenia interesów zarówno pracownika jak  pracodawcy  zapisy w umowie o pracę powinny być poddane stosownej analizie odpowiadającej  stanowi faktycznemu i  potrzebom każdej ze stron tego stosunku.

Jeżeli czują się  Państwo oszukani lub wykorzystani przez przedsiębiorcę lub jesteście Państwo niezadowoleni z usługi lub produktu jaki nabyliście, pomożemy Państwu.

Nie każdy Konsument zna swoje prawo, a regulacje Ustawowe  szeroko rozumiane  jako prawo konsumenckie dają wiele możliwości.

Jeśli nie wiedzą Państwo jakiej treści umowę zawrzeć, aby coś sprzedać, wypożyczyć, dać w komis, kupić, wynająć, poręczyć kredyt, dać lub przyjąć zlecenie nie zwlekajcie Państwo, ryzyko zawarcia umowy bez opinii lub fachowej pomocy prawnej może okazać się nieopłacalne.

Sporządzamy projekty wszelakich umów zawieranych w obrocie gospodarczym oraz udzielamy porad w tym zakresie.

Dokładnie czytajcie Państwo treść zapisów umownych, a w razie braku zrozumienia skonsultujcie z usług prawnika.

Odszkodowanie jest świadczeniem jakie należy się poszkodowanemu za wyrządzenie szkody od osoby, która ją wyrządziła bądź jest odpowiedzialna za jej wyrządzenie.

Odszkodowanie może polegać głownie na (wybór formy należy do poszkodowanego):

przywróceniu do stanu istniejącego przed wyrządzeniem szkody o ile jest to w ogóle możliwe (tzw. restytucja naturalna), zapłacie sumy pieniężnej (rekompensata pieniężna).

Odszkodowanie może pokrywać:

rzeczywiście wyrządzoną szkodę czyli straty, które poniósł poszkodowany (tzw. damnum emergens),

ponadto utracone korzyści, które poszkodowany mógłby uzyskać gdyby szkody mu nie wyrządzono (tzw. lucrum cessans).

Prawo sąsiedzkie jest zespołem norm głównie określających uprawnienia i obowiązki nieruchomości w stosunkach sąsiedzkich.

Prawo sąsiedzkie nie jest formalnie wyodrębnionym działem prawa cywilnego, lecz jego normy ulokowane są w różnych aktach prawnych.

Kodeks Cywilny reguluje potocznie nazwane prawa sąsiedzkie w artykułach od 143 do 154.

Do prawa zaliczyć można również przepisy ustaw szczególnych normujące zasady rozgraniczania nieruchomości sąsiednich oraz stosunki wodne.

Poniżej regulacje Kodeksowe dotyczące prawa sąsiedzkiego:

właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych;

jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej (droga konieczna, a w przypadku posiadacza samoistnego nieruchomości na jego rzecz może być ustanowiona wyłącznie służebność osobista);

właścicielowi nie wolno dokonywać robót ziemnych w taki sposób, żeby to groziło nieruchomościom sąsiednim utratą oparcia;

owoce spadłe z drzewa lub krzewu na grunt sąsiedni stanowią jego pożytki (nie stosuje się, gdy grunt sąsiedni jest przeznaczony na użytek publiczny);

właściciel gruntu może wejść na grunt sąsiedni w celu usunięcia zwieszających się z jego drzew gałęzi lub owoców (właściciel sąsiedniego gruntu może jednak żądać naprawienia wynikłej stąd szkody);

właściciel gruntu może obciąć i zachować dla siebie korzenie, gałęzie i owoce przechodzące z sąsiedniego gruntu (właściciel powinien jednak uprzednio wyznaczyć sąsiadowi odpowiedni termin do ich usunięcia);

jeżeli przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia przekroczono bez winy umyślnej granice sąsiedniego gruntu, właściciel tego gruntu nie może żądać przywrócenia stanu poprzedniego, chyba że bez nie uzasadnionej zwłoki sprzeciwił się przekroczeniu granicy albo że grozi mu niewspółmiernie wielka szkoda. Może on żądać albo stosownego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie odpowiedniej służebności gruntowej, albo wykupienia zajętej części gruntu, jak również tej części, która na skutek budowy straciła dla niego znaczenie gospodarcze.

właściciele gruntów sąsiadujących obowiązani są do współdziałania przy rozgraniczeniu gruntów oraz przy utrzymywaniu stałych znaków granicznych; koszty rozgraniczenia oraz koszty urządzenia i utrzymywania stałych znaków granicznych ponoszą po połowie.

jeżeli granice gruntów stały się sporne, a stanu prawnego nie można stwierdzić, ustala się granice według ostatniego spokojnego stanu posiadania. Gdyby również takiego stanu nie można było stwierdzić, a postępowanie rozgraniczeniowe nie doprowadziło do ugody między interesowanymi, sąd ustali granice z uwzględnieniem wszelkich okoliczności; może przy tym przyznać jednemu z właścicieli odpowiednią dopłatę pieniężną;

domniemywa się, że mury, płoty, miedze, rowy i inne urządzenia podobne, znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących, służą do wspólnego użytku sąsiadów. To samo dotyczy drzew i krzewów na granicy. Korzystający z wymienionych urządzeń obowiązani są ponosić wspólnie koszty ich utrzymania.

Ubezpieczenie jest umownym obowiązkiem świadczenia ubezpieczyciela na rzecz ubezpieczonego na wypadek powstania zdarzeń w życiu, mieniu lub zdrowiu ubezpieczonego. Wykonanie swojego obowiązku wynikającego z umowy ubezpieczenia ubezpieczyciel realizuję poprzez wypłatę określonych odszkodowań bądź świadczeń  z  specjalnie tworzonego funduszu i  składek wnoszonych przez jednostki zagrożone tymi zdarzeniami.

Produkt ubezpieczeniowy, który oferują Państwu Ubezpieczyciele wypełnia potrzebę wsparcia finansowego w razie poniesienia straty ( np.: utraty, zniszczenia mienia w wyniku kradzieży lub zdarzeń losowych), uszczerbku lub utraty dochodów lub innej losowej potrzeby finansowej.

Praktyka rynku ubezpieczeniowego niejednokrotnie pokazuję, iż klienci (ubezpieczeni) często nie zgadzają się z błędnymi bądź nierzetelnymi decyzjami ubezpieczycieli, którzy to takim postępowaniem zaniżają wartość szkód czy też odmawiają ich przyznania i wypłacenia.

Umowy developerskie oraz ich opiniowanie jak i sporządzanie ich projektów  to specyficzne rzemiosło, z powodu braku konkretnych uregulowań ich dotyczących. Każda umowa tego typu przedstawiana jest zazwyczaj konsumentowi chcącemu dokonać zakupu mieszkania bądź domu. Prawidłową Umową Developerską, przedwstępną umową sprzedaży nieruchomości lub przyrzeczoną umową sprzedaży nieruchomości można zabezpieczyć zarówno interes strony kupującej mieszkanie, dom lub nieruchomość gruntową  jak i interesy osoby Sprzedawcy lub Inwestora.

Zauważyć trzeba, iż zazwyczaj tylko po stronie Developera zatrudniony jest prawnik, który zaopiniuje lub sporządzi tekst umowy developerskiej. Decydując się na kupno mieszkania lub domu warto poradzić się w celu ochrony swoich interesów i zapobieżeniu podpisania nie korzystnych zapisów umownych.

Należy pamiętać, iż każde pisemne zobowiązanie umowne powinno być dokładnie przeczytane i poddane profesjonalnej analizie.

Umowa cywilnoprawna określona Kodeksem cywilnym art. 627-646. Zakres tej umowy określa Art. 627. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Umowa o dzieło jest umową: zobowiązującą, odpłatną, wzajemną oraz konsensualną. Warunkiem zaistnienia umowy o dzieło jest określenie w umowie dzieła jakie ma wykonać przyjmujący zamówienie. Dziełem może być dowolna rzecz, utwór (np. program komputerowy).

Umowa, w ramach której pożyczkodawca oddaje na własność pożyczkobiorcy pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do oddania tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy (tego samego gatunku i jakości) po upływie ustalonego w umowie czasu (kc art. 720 par. 1). Umowa taka jest jedną z najbardziej popularnych umów w obrocie gospodarczym. Jest jednocześnie podstawową i najprostszą czynnością kredytową.

Podpisanie i zaakceptowanie zapisów Umowy o pracę powoduje nawiązanie stosunku pracy pomiędzy Pracodawcą a Pracownikiem.

Umowa o pracę swoim charakterem kreuje określone zobowiązanie pracownika  do osobistego świadczenia pracy na rzecz pracodawcy pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego określonym, a pracodawca z tego tytułu zobowiązuję się do zapłaty pracownikowi umówionego wynagrodzenia.

Prawo pracy swoimi regulacjami przewiduje możliwość zawarcia kilku rodzajów umów o pracę. Każda umowa o pracę powinna posiadać określone elementy, a także tryby jej rozwiązania.

umowa cywilnoprawna uregulowana w kodeksie cywilnym (art. 734-751). Przedmiotem umowy zlecenia jest wykonanie określonej czynności prawnej (odpłatnie lub nieodpłatnie). Ścisła definicja kodeksowa nie obejmuje zleceń dotyczących wykonania czynności faktycznych, choć niektórzy prawnicy rozszerzają znaczenie umowy zlecenia także na takie umowy, poprzez odniesienie do art. 750 K.C. dotyczącego umów o świadczenie usług gdzie indziej nieuregulowanych, których przedmiotem może być także wykonanie czynności faktycznych.

Windykacja  z języka łacińskiego (vindicatio) dosłownie oznacza dochodzenie roszczeń, obronę konieczną, a nawet zemstę.

Od czasów Cesarstwa Rzymskiego funkcjonowała instytucja prawna /rei vindicatio/, której zadaniem było dążenie do odzyskania rzeczy znajdującej się w posiadaniu osoby nieuprawnionej.

Współcześnie windykacją nazwiemy dochodzenie swojej własności za pomocą środków określonych w obowiązujących przepisach prawnych.

W swojej usłudze proponujemy zarówno Windykację polubowną ( spotkania z dłużnikami i wierzycielami w celu negocjacji i mediacji pomiędzy nimi), Windykację Sądową, kiedy brak chęci i współpracy dłużnika z wierzycielem daje skutek i powody do wyegzekwowania należności poprzez uzyskanie nakazu zapłaty lub wyroku sądowego , który po nadaniu mu klauzuli wykonalności jest podstawą do wszczęcia egzekucji komorniczej przeciwko dłużnikowi oraz  – Windykację komorniczą, obejmującą pełną obsługę kontaktów z komornikami w celu egzekucji należności.

Tzw. Windykacja Karna jest również jednym ze sposobów dochodzenia swoich roszczeń wchodzącą w szereg naszych Usług, polega ona wszczęciu i prowadzeniu postępowania karnego przeciwko nieuczciwemu dłużnikowi, którym często okazuje się oszust działający celowo i umyślnie na szkodę wierzyciela.

Nadmienić Pragniemy, iż ściśle współpracujemy z Agencją Detektywistyczną, szczególnie w sprawach windykacyjnych celem usprawnienia  skutecznej egzekucji. Współpraca z Detektywami pomaga  ustalić majątek dłużnika i przeprowadzić stosowny wywiad Gospodarczy. Wszystko zależy od Państwa potrzeb i wymogów.

Zapisem windykacyjnym jest swoiste rozporządzenie testamentowe, na mocy którego  spadkodawca postanawia, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku tj.  z chwilą śmierci spadkodawcy.  Osobą uprawniona z tytułu zapisu windykacyjnego jest nazywana zapisobiercą.

Ważne jest, iż zapis windykacyjny może być ustanowiony tylko testamentem sporządzonym w formie aktu notarialnego, a przedmiotem takiego zapisu windykacyjnego mogą być wyłącznie:

rzeczy oznaczone co do tożsamości (np.: określone auto lub zegarek),  prawa majątkowe, które są zbywalne (np.: wierzytelności pieniężne, obligacje, akcje, papiery wartościowe ), przedsiębiorstwo, gospodarstwo rolne, oraz ustanowienie użytkowania lub służebności na rzecz wskazanego zapisobiercy.

W polskim prawie, zapis windykacyjny obowiązuje od dnia 23 października 2011 roku. Uregulowany jest w księdze czwartej, tytuł III, dział III, rozdział II zapis windykacyjny – artykuły art. 981(1) – art. 981(6) Kodeksu cywilnego.

Zachowek to forma ochrony interesów dotyczących najbliższych spadkobierców spadkodawcy wyłączonych od spadkowania w przypadku nie powołania ich w testamencie. Roszczenie przysługujące najbliższym spadkodawcom zmarłego przybiera formę zachowku, należnego im na podstawie przepisów Kodeksu Cywilnego. „Pokrzywdzonym” najbliższym spadkobiercom, wyłączonym od dziedziczenia przez spadkodawcę przysługuje roszczenie o zapłacenie określonej sumy zwanej zachowkiem.

Sens instytucji zachowku polega na założeniu, iż każdy człowiek w razie śmierci ma moralny obowiązek pozostawienia części majątku swoim najbliższym, a czasem zdarza się, iż spadkodawca pomija osoby najbliższe pozostawiając testament.

Aby znieść współwłasność potrzebne jest przeprowadzenie określonych czynności.

Współwłasność ma różnorakie źródła, może ona wynikać z umów zawieranych między stronami, a także z orzeczeń Sądów dotyczących np: udziałów w spadku lub współwłasności ułamkowej dotyczącej nieruchomości.

Zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami (jeżeli dotyczy nieruchomości, umowa musi zostać zawarta w formie aktu notarialnego) albo, w braku zgody tychże współwłaścicieli zgody, na podstawie orzeczenia sądu. Treść umowy o zniesienie współwłasności, zgodnie z zasadą swobody umów, może być dowolna. Natomiast sądowe zniesienie współwłasności rządzi się zasadami określonymi w art. 211-217 Kodeksu Cywilnego.

Zadośćuczynienie jest swoistym rodzajem wyrównania powstałej szkody niemajątkowej.

Zadośćuczynienia można domagać się w razie uszkodzenia ciała, wywołania rozstroju zdrowia, pozbawienia wolności oraz w wypadku skłonienia za pomocą podstępu, gwałtu lub nadużycia stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu.

Prawo polskie pozwala również dochodzić zadośćuczynienia za naruszenie każdego dobra osobistego.  W sierpniu 2008 weszły w życie zmiany w kodeksie cywilnym, pozwalające na przyznanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę również rodzinie poszkodowanego, który zmarł w wyniku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia.

Zastaw to tzw. ograniczone prawo rzeczowe, ustanawiane w celu zabezpieczenia wierzytelności.

Najważniejszą cechą zastawu jest to, że może być ustanowiony jedynie na rzeczach ruchomych (oraz na niektórych prawach zbywalnych np: akcjach, obligacjach). Ponadto, wraz z ustanowieniem zastawu powstaje więź łącząca go z wierzytelnością, którą zabezpiecza. Wraz z zaspokojeniem wierzyciela zastaw upada.

został uregulowany w ustawie o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów. Przedmiotem tego typu zastawu mogą być rzeczy ruchome (z wyjątkiem statków morskich, które mogą być jedynie przedmiotem hipoteki morskiej) jak również prawa (z wyjątkiem tych które mogą być przedmiotem hipoteki jak np: użytkowanie wieczyste, spółdzielcze prawo do lokali). Jeżeli zastaw rejestrowy ma być ustanowiony na pojeździe mechanicznym podlegającym rejestracji, zastaw ten zostaje również odnotowany w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. W odróżnieniu od zastawu z kodeksu cywilnego rzeczy ruchome jak i papiery wartościowe czy dokumenty z których wynikają prawa, mogą być pozostawione w posiadaniu dłużnika. Zastawem rejestrowym można zabezpieczyć jedynie wierzytelność pieniężną wyrażoną w pieniądzu polskim lub walucie obcej.